اصطلاح “حقیقت تلخ است” یا عبارت عربی معادل آن (الحقیقه مرٌّ) در زبان فارسی که اصطلاح بسیار رایجی هم می باشد، بیشتر به این معنی است که واقعیتی وجود دارد که شخص حاضر به پذیرش آن نیست و سعی می کند خود را از آن حقیقت دور نگه دارد. به همین دلیل است که شنیدن واقعیت و آگاهی از حقیقت می تواند برای وی خوشایند نباشد.
مثلا کسی که بدهکار است و یادآوری این واقعیت که وی بدهی دارد هر چند برای وی مسجل و مشخص هم باشد، ولی موضوعی خوشایند نیست و همین موضوع است که باعث تلخی این واقعیت می شود.
یا مثلا کسی که 47 ساله است و شادابی و طراوت لازم را برای انجام یه سری کارهای مشخص و مربوطه ندارد و به او بگویی که برای این کار یه فرد 25 ساله می خواهد و او از تو در انجام این کارارجح تر و مناسب تر است و شرایط جسمی و کشش بدنی لازم را نداری؛ هر چندگفتن این نکته بیانگر واقعیت است و خود طرف هم به آن وقوف کامل دارد؛ اما به شدت از شنیدن و گوشزد کردن این واقعیت،اوقاتش تلخ می شود.
این یه نکته؛اما نکته مهمتر،واکنشی است که فرد افزون بر اوقات تلخی اش از خود نشان می دهد. برخی از افراد با شنیدن واقعیت نه تنها اوقاتشان تلخ می شود،بل که واکنش های غیر معمول و غیر معقول و بعضا خارج از عرف و ادب از خود بروز می دهند تا گوینده واقعیت را نیز با تلخکامی خود شریک نمایند و او را از چشیدن این تلخی بی نصیب نگذارند!!!
لذا مراقب باشید؛ همیشه واقعیت ها را تا ناچار نشده اید برزبان نرانید که ممکن است...